ورزشهای کم تحرک برای دوران نقاهت بعد از بیماری
ورزش در آب کم عمق یکی از درمانی‌ترین و مؤثرترین روش‌ها برای دوران نقاهت محسوب می‌شود که ترکیبی منحصر به فرد از فواید فیزیولوژیکی و روانی را ارائه می‌دهد. خاصیت شناوری آب باعث کاهش قابل توجه وزن وارد بر مفاصل می‌شود (تا 90% کاهش وزن در آب تا سطح گردن)، در حالی که مقاومت طبیعی آب به تقویت تدریجی عضلات کمک می‌کند. این ویژگی منحصر به فرد، ورزش در آب را به انتخابی ایده‌آل برای افرادی که دوره نقاهت پس از جراحی‌ها، آسیب‌های مفصلی یا بیماری‌های طولانی مدت را می‌گذرانند، تبدیل کرده است. دمای مناسب آب (بین 30 تا 32 درجه سانتیگراد) به شل شدن عضلات و کاهش دردهای عضلانی کمک می‌کند.
برای شروع ورزش در آب، راه رفتن در استخری با عمق تا کمر یا سینه کافی است. حرکت باید به آرامی و با کنترل کامل انجام شود، طوری که هر قدم به صورت عمدی و با تمرکز بر حرکت صحیح مفاصل باشد. می‌توان حرکات ساده‌ای مانند بلند کردن آرام پاها به طرفین یا عقب و جلو را نیز اضافه کرد. هر جلسه در ابتدا نباید بیش از 10 تا 15 دقیقه طول بکشد و حضور یک همراه یا نجات غریق در حین تمرین به ویژه برای افرادی که هنوز اعتماد به نفس کامل ندارند، توصیه می‌شود. استفاده از وسایل شناور مانند کمربندهای مخصوص می‌تواند به حفظ تعادل در آب کمک کند.
این فعالیت به ویژه برای افرادی که مشکلات مفصلی، آرتریت یا دردهای مزمن دارند بسیار مفید است. فشار هیدرواستاتیک آب به کاهش تورم اندام‌ها (ادم) کمک می‌کند و جریان خون را بهبود می‌بخشد. پس از تمرین، باید بدن را به آرامی با حوله خشک کرد و از پیاده‌روی ملایم برای بازگشت تدریجی به دمای طبیعی بدن استفاده نمود. نوشیدن آب قبل، حین و پس از تمرین در استخر اهمیت ویژه‌ای دارد، چرا که بسیاری از افراد متوجه تعریق در آب نمی‌شوند. استفاده از کفش‌های مخصوص آب از لیز خوردن روی سطح استخر جلوگیری می‌کند.
ورزش در آب علاوه بر فواید جسمی، تأثیرات روانی قابل توجهی نیز دارد. این فعالیت به بهبود تعادل و هماهنگی حرکتی کمک می‌کند که ممکن است در طول بیماری تحت تأثیر قرار گرفته باشد. با پیشرفت بهبودی، می‌توان مدت و شدت تمرینات را افزایش داد و حتی از وسایل مقاومتی مخصوص آب استفاده کرد. بسیاری از استخرها کلاس‌های ویژه‌ای مانند آب‌درمانی یا آکواژیمناستیک برای افراد در حال بهبودی ارائه می‌دهند. ثبت پیشرفت‌ها و افزایش تدریجی مدت تمرین می‌تواند به حفظ انگیزه کمک کند. این روش درمانی-ورزشی می‌تواند پایه‌ای عالی برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره و ورزشهای خشکی در آینده باشد.